RECENTE PROJECTEN
CONTAINER SASK ROESELARE
De containers die voor de Stedelijke academie, Leenstraat 14 te Roeselare worden vanaf 18/1/2023 ingepalmd door Martine Platteau en ik, Sabine Victor tot ergens midden februari. Mijn container daar heb ik langs beide kanten tekeningen aangebracht. De container is sober gehouden en op de grond liggen 2 TV’s die een video tonen van de tekening.
De tekening dateert van mijn beginperiode in de afdeling video en animatie : voor de film heb ik toch wel een 500 tekeningen gemaakt.
De tekening zelf wou ik al jaren eens presenteren op een grotere houder om ze tot haar recht te laten komen. Daar kreeg ik nu de gelegenheid toe.
Waar gaat het over?
De tekeningen zijn geïnspireerd op oude rotstekeningen. Het gaat over de dynamiek van het leven. Onze levenslust die we allemaal gemeen hebben. We willen gewoon echt leven. De energie die vrijkomt door gewoon te leven is een vorm van fundamentele goedheid die hoop geeft.
Er zijn slechts twee manieren om je leven te leven: doen alsof niets een wonder is, en doen alsof alles een wonder is.
Albert Einstein-
Een dagelijkse keuze…
HET MEISJE MET DE PAREL
Vanaf februari 2023 tem eind maart 2023 leent het Mauritshuis in den Haag, het Meisje met de parel van Johannes Vermeer, voor 8 weken uit aan het Rijksmuseum voor de Vermeer-tentoonstelling. Ze willen niet dat de geest van het schilderij de ruimte verlaat.
Er volgde een oproep van het Mauritshuis : maak uw eigen meisje met de parel. Met als inzet: een tijdelijk plekje in de Vermeerzaal.Op 1 april 2023 keert het Meisje met de parel terug naar Den Haag. Vanaf dan kan iedereen haar weer bezoeken in het Mauritshuis.
Dit is mijn meisje met de parel. Een Moving Portrait, een videocollage met mijn meisje in de hoofdrol : mijn dochter Victorine. Er kon enkel een foto ingediend worden en dat werd een still van het laatste beeld in de film. Dit is the making off … the still.
Het werk is hier horizontaal getoond maar het wordt in werkelijkheid gepresenteerd op een TV die verticaal leunt op een staander. Zo verdwijnen de zwarte randen en vult enkel het beeld het scherm. Ik zet er ook geen aftiteling op.
Muziek : freesound : een collage van muziekfragmenten van luigino.pizzaleo, bevibeldesign en Dr.Fab.
The making of….
https://vimeo.com/manage/videos/790528411
NATIONALE EXPO
Sinds 2018 werk ik stelselmatig aan de reeks Moving Portraits, een reeks verstilde videoportretten die de focus leggen op minimale beweging: een oogopslag, een zucht, een traan.
Ik tracht daarmee veelzeggende beelden te scheppen vol emotie en zonder woorden. In eerdere werken zetten vooral doordringende blikken de toon.
Nu blijven de ogen dicht.
Mijn interpretatie van de Aanbidding door de koningen werd een zoektocht naar een hedendaagse collage van beelden die de barokke sfeer naar de actualiteit van vandaag brengen. Dit drieluik was de aanzet.
Hoe staat het met al die mannen? Waar zijn de koningen naartoe? Wie zijn de koningen vandaag en hoe zien ze er uit? Waar is het brokaat en de gouden zijde? Waar en wie is de baby? Waar is de roze wolk? Wie heeft last van postnatale pijnen? Hoe anders of net gelijkend is deze scene? Piëta? Wat vertelt het over het nu en over toen? Het lot van het mensdom ligt besloten in zijn eeuwige patroon. La condition humaine.
Het werk is hier horizontaal getoond maar het wordt in werkelijkheid gepresenteerd op een TV die verticaal leunt op een staander. Zo verdwijnen de zwarte randen en vult enkel het beeld het scherm.Ik zet er ook geen aftiteling op.
Aanbidding door de Koningen anno 2022- Moving Portrait 1-https://vimeo.com/manage/videos/765411340
Aanbidding door de Koningen anno 2022- Moving Portrait 2-https://vimeo.com/manage/videos/765384479
Aanbidding door de Koningen anno 2022-Moving Portrait 3-https://vimeo.com/manage/videos/765385947
BATAVIA
100 jaar Bataviawijk in Roeselare 11 september 2022
De Bataven waren een Germaanse stam die leefde tijdens de Romeinse tijd. Ze leefden vogelvrij… Hun vrijheid… op voorwaarde dat elk Bataafs gezin 1 zoon leverde aan het Romeinse leger.
Deze Romein is nog altijd op zoek… naar geschikte kandidaten….
EDEN
Het Eden Kunstenfestival was een multimediaal cultuurevent dat in het voorjaar van ’22 plaatsvond op diverse locaties in Roeselare. Op de tentoonstelling EDEN brachten binnen- & buitenlandse kunstenaars creaties over het universele thema van de scheppingsverhalen uit Genesis.
Mijn creatie werden opnieuw een Moving Portrait met 6 figuranten.
Mensen integreren mij. Ik ontmoet graag nieuwe mensen. Ik kijk graag naar mensen.Ik luister graag naar mensen.
Mijn EDEN bestaat uit allemaal mensen. De laatste 2 jaar heb ik te weinig mensen gezien.
Wie zijn die mensen? Wat denken ze? Wat voelen ze? Klopt het wat ik denk? Naar wat kijken deze mensen? Zien ze hetzelfde? Op dezelfde manier zoals ik het zie? Kijken ze naar hun eigen realiteit die hen heeft gevormd?
Spiegelen ze zich aan elkaar? Tonen ze zich op hun best? Wat vertelt dit gezicht? Wat vertellen de onvolmaaktheden? Mag ik hier naar kijken? Word ik op dit moment begluurd? Kijken en bekeken worden.
Foto Joachim Maertens
Tijd integreert mij, in het nu gaat alles zo snel voorbij : laat ons even trager lopen, even stilstaan.
Hans Cafmeyer zorgde voor de fantastische muziek op basis van de geleverde beelden. Hij formuleerde het als volgt: “De verschillende haardossen doen me denken aan verschillende begroeiingen (struiken) in de natuur dan wordt een stukje gezicht zichtbaar wat me héél abstract lijkt, het doet me niet eens denken aan een gezicht, maar meer aan een golvend landschap geleidelijk aan kan je niet meer wachten om het volledige gezicht te zien, de kijker z’n geduld wordt op de proef gesteld! De apotheose van elk deeltje is het gezicht in z’n volle glorie, we zien er elke dag zo veel maar staan er nooit bij stil hoe complex en mooi het tegelijkertijd is.
Ze hebben allen één iets gemeen, die ogen en het knipperen ervan wat precies een enorme gebeurtenis is in de context die jij schept en dan komt tenslotte die doordringende blik die je doet nadenken.”
MOVING PORTRAITS MET MUZIEK
Hans Cafmeyer studeerde aan het Koninklijk Conservatorium te Gent waar hij verschillende eerste prijzen behaalde. Hij studeerde piano bij Claude Coppens en specialiseerde zich in het vertolken van hedendaagse muziek. Hans Cafmeyer was pianoleraar aan de stedelijke academie te Roeselare. Hij schreef meer dan 200 composities.
Toen ik Hans vroeg om muziek naast mijn Moving Portraits te plaatsen, nam hij met veel enthousiasme de uitdaging aan. Hij zette zijn interpretatie van 4 Moving Portraits om in muziek.
De combinatie van de muziek en het beeld bezit de kracht om het geheel te versterken.
Wat ik speel zijn in feite improvisaties, muzikale weerklanken van het beeld na een eerste keer gekeken te hebben; jouw beelden laten in mij een klankwereld ontstaan die vanuit het hart rechtstreeks naar de vingers gaat zonder het verstand te passeren
HANS cAFMEYER –
OGEN
Ogen is een experiment ontstaan in de corona periode. Enkel de ogen zijn momenteel zichtbaar bij communicatie. In dit experiment is alle aandacht op de ogen gericht.
Waar ik bij de eerste Moving Portraits het beeld enkel manipuleerde door de vertraging, zijn nu ook andere manipulaties gehanteerd.
De ogen ogen melancholisch en het beeld wordt ondersteund door corona geluid : dit is een ontlading in hoogspanningslijnen die geluid kan produceren. Dit geluid is vooral te horen bij vochtig weer zoals mist. Doordat stroom onderweg op de geleider een oneffenheid tegenkomt treedt de corona op. Het geluid dat dit teweeg brengt is een krakend, knetterend of knisperend geluid.
BALPEN
Schrijven in onze digitale wereld : een uitdaging en een pleidooi !
Balpennen dansen op een montage van muziek, geluiden, woorden, zinnen : brains, do you think…, relax, hmm, ….verwijzingen naar de voordelen van handschrijven.
SECOND LIFE
Jaarlijks sterven vele vliegen, muggen,… in onze huizen : ze zijn gedoemd vroeg te sterven.
Many died this summer.
A second life.
HOMINUM
Reeks van 5 werkjes
Alledaagse vliegen, muggen,… onze dierentuin in huis. Ze sterven massaal en bovenop proberen we ze nog te vangen : een wrede dood. Wrede mensen die we zijn.
Hoe mooi zijn deze vliegen, muggen,… !
ANALOGE FOTOGRAFIE
Mijn eerste stappen in de analoge fotografie…
PORTRETTEN
VERGANKELIJKHEID VAN DE VERGANKELIJKHEID
MANIA-K
EXPERIMENT MET BLOEMEN
HISTORIEK
MOVING PORTRAITS
Ik experimenteerde al een tijd met het maken van portretten van naasten. Eerst met stilstaande beelden, en daarna met bewegende beelden.
Via vertraging ontdekte ik de interessante wereld van details die gevoelens blootleggen, verraden. Ik ben altijd al geïnteresseerd in de reactie van mensen en de daarbij horende uitdrukking op het gezicht. Via de vertraging kan je de echtheid van die uitdrukking langzaam tot je nemen.
Een mens is meer dan een statische momentopname. Het verstild bewegende portret toont ook de diepte van het ogenblik.
Oma, moeder en tante Alma, werden mijn favoriete modellen. Alledrie frisse 80-tigers met een sprekende karakterkop die geleefd heeft.
Stilte
Voor de tentoonstelling “Stilte” selecteerde ik één portret : het portret van de oermoeder. In deze opname kijkt mijn moeder langzaam in de lens, om daarna opnieuw zijwaarts te kijken. Dit herhaalt zich eindeloos. Tussen elke blik in de lens zitten zo’n 5 minuten.
Haar blik vertoont niet alleen melancholie, maar ook nog steeds de scherpe inventiviteit die haar zo karakteriseert.
Het beeld wordt vertoond in de sacristie van de kerk, en krijgt daar de tijd om zich traag en in stilte te ontwikkelen. Ik stel vast dat iedereen zich met gemak de 5 minuten getroost, en zonder uitzondering emotioneel reageert op het beeld.
Projectfiche Inhoud 2 dimensionaal bewegend beeld vervormd namelijk vertraagd. Het is een herkenbare figuur. De figuur is een 80 jarige dame die langzaam het hoofd heft, daarna in de camera kijkt om daarna opnieuw naar beneden te kijken. Deze beweging wordt telkens herhaald. Vorm Videobeeld dat getoond wordt op een groot TV scherm zodat het beeld groot is. De TV is opgesteld in de sacristie op de sacristiecredens. Pal boven de TV is er een kerkraam. Voor de TV zijn 3 kerkstoelen gezet. De ruimte is verduisterd. De opstelling oogt sacraal, een soort speciale relatie met God of het hogere. Mijn moeder is katholiek en praktiserend: de omgeving past haar heel goed. Functie-doel De doelstelling is om mensen stilte te laten ervaren door het beeld : ze worden er stil van, emotioneel van. Ze denken na. Ik heb niet meer uitleg willen geven omdat ik ze niet wou beïnvloeden : het is wat het is. Mijn doelstelling was memento mori met de woorden van Susan Sontag. Dit bewegend beeld is een wegwijzer naar de sterfdag, het toont sterfelijkheid, kwetsbaarheid, veranderlijkheid van iemand. Het snijpunt van het moment van de stolling getuigt van het genadeloos wegsmelten van de tijd. Niets is nog hetzelfde, alles wordt verleden. Dat snijpunt fascineert mij, het keerpunt dat er misschien nog niet is of wel of eraan komt. Het beeld is vertraagd : de dood willen we graag nog wat uitstellen. Het werk zet aan om de mensen te laten nadenken over hun eigen sterfelijkheid en ze gaan nadenken over het leven dat ze geleid hebben. De dame is mijn moeder.
Onderzoek
Naar aanleiding van positieve recensies startte ik een onderzoek naar de factoren die bij dit eerste videoportret aan het werk zijn.
Ik ontwikkelde verschillende bewegende portretten van familie, vrienden, passanten. Alle Moving Portraits zijn vervormde bewegende beelden. De vervorming is de vertraging. De beweging herhaalt zich in een lus.
Ik experimenteerde echter met verschillende factoren. Zwarte of witte achtergrond, jong of oud, veel beweging of net weinig, met of zonder handen erbij, met of zonder context, etc.
Om de afstand met mijn model zo klein mogelijk te houden in functie van de spontaniteit, film ik los uit de hand met een klein apparaat. De portretten exploreren een rijkdom aan informatie binnen 1 oogopslag; de tijd waarin een mens getypeerd wordt.
Try Out
Alle experimenten samen vormden een reeks van 14 Moving Portraits die ik als een try-out presenteerde aan een beperkt publiek. De muziek op de achtergrond was Max Richters “Sleep”. Deze muziek bracht de juiste sfeer : sereen, kwetsbaar, breekbaar, emotioneel, intiem,…
Tijdens deze try-out experimenteerde ik eveneens met verschillende opstellingen. Beelden naast elkaar, tegenover elkaar, geprojecteerd of op beeldscherm, donker en lichte opstelling, etc…
Ik pijlde bij de aanwezigen met een aantal vragen naar hun mening. De feedback en de suggesties gaven mij nieuwe inzichten in wat werkte, en vooral hóe het werkte. De feedback verwerkte ik tot een blauwdruk voor de eerstvolgende nieuwe uitdaging. Dat werd de expo Requiem.
Requiem
Uit de feedback van de try-out begreep ik dat de beelden die een verhaal impliceerden het beste werkten. Ook kregen de beelden die toewenkten naar een climax de beste commentaren.
Dat zette ik om in twee beelden; een van de flamboyante vrouw des huizes die je onmiddellijk bij binnenkomst ontvangt, en een bewegend portret van de heer des huizes op het eerste verdiep in een klein kamertje naast de badkamer. Beide beelden illustreren het verhaal van de vrouw die de schijn ophoudt, terwijl de man geen raad meer weet met het zakelijke stormweer waarin hij is beland.
De heer des huizes
Dit portret toont de heer des huizes voor. Hij weent.
Ik probeerde hier spanning te creëren door de traan nooit te laten vallen. De kijkers wachten en kijken verder tot de traan valt maar het gebeurt niet.
De vrouw des huizes
De vrouw des huizes werd hier afgebeeld als de statige dame die niets laat blijken. Zij houdt de schijn op door uitdagend in de lens te kijken.
Ook hier gebruikte ik de muziek van Max Richter op de achtergrond.
Ondertussen kocht ik mij een statief om mijn opnameapparaat op te plaatsen, bij lange opnames was dit wel nodig. Ik merkte ook op dat de video best groot getoond wordt iets groter dan de werkelijke grootte. Details van het gezicht en de beweging zijn dan duidelijker zichtbaar. Ik schafte mij enkele grote TV’s aan.
Kortgeknipt
Kortgeknipt is een kortfilmfestival voor en door studenten aan het deeltijds kunstonderwijs in Vlaanderen. Op 21 maart 2020 worden er 20 door de organisatoren geselecteerde animatiefilms, video’s en films gemaakt in het Deeltijds KunstOnderwijs getoond. Dit festival is een organisatie van het KortGeknipt-team en vzw Het Kwadraat.
Memé was geselecteerd voor het festival.
Experimenten met handen
Een bezoeker van de try out merkte op dat alle grote kunstenaars iets hebben met handen : wat doet de hand van Victorine terwijl we dit beeld zien, de vraag die ontstaat naar andere delen van het lichaam, kunnen spanning creëren.
Deze opmerking bracht mij op het idee om enkel handen te filmen. Het zijn experimenten die nog niet voldoende uitgepuurd zijn. De combinatie van gezichten en handen apart zullen ook nog geëxperimenteerd worden.
Amit vertelde hoe haar familie samengesteld is. Ondertussen filmde ik haar handen.
Onderste ledematen
Eden
Een filmsessie in Fedasil waar vooral de fotografen alle plaats opeisten, zodat er geen plaats was voor een videograaf, bracht mij op het idee om enkel het onderlichaam te filmen : geen volledig gezicht, geen ogen. Deze opnames gebruikte ik voor de film Eden.
Projectfiche EDEN Script 3 rode vlakken meisjes komen omgekeerd op ( midden) - keren terug - onrealistisch detail) jongen komt links-jongen komt rechts meisjes lopen weg jongen komt omgekeerd rechts- onrealistische move meisjes komen terug op-jongen langs achter in hun beeld-meisjes samen met detail voeten meisjes lopen weg 3 rode vlakken Inhoud 3 verschillende beelden naast elkaar te zien.Het zijn 2 dimensionale bewegende beelden vervormd door vertraging. Er komen 4 herkenbare figuren in beeld. Enkel de onderzijde van hun lichaam is te zien. De ogen zijn nooit zichtbaar.Ze bewegen zich voor een rode achtergrond. Hier en daar is er een lichtflits. Vorm Videobeelden die getoond worden op 3 TV-schermen die naast elkaar hangen aan de muur. De ruimte is duister de 3 beelden trekken de aandacht van de bezoekers. Functie-doel De beelden hebben de doelstelling om vervreemdend, mysterieus te zijn. Wat gebeurt hier? Waarom zo traag ? Waarom geen gezichten ? Waarom de rode kleur op de achtergrond? Twee figuren poseren voor een rood doek. Ze blijven anoniem. Een derde figuur, een stoer wild jongetje heeft veel interesse voor de twee figuren. Hij probeert hen nader te bekijken. Hij is klaarblijkelijk benieuwd en treedt bijna uit zijn anonimiteit hiervoor. Hij speelt het spel mee. De twee figuren presenteren zich aan de videograaf en zetten hun beste beentje voor. Plots komt de jongen in hun scène terecht en verstoort het opgezette gebeuren. De zeepbel spat uitéén. De video’s zijn opgenomen in een open vluchtelingenopvang : een kunstmatige gemeenschap waar mensen vooral wachten en wachten. Sommigen wachten al 10 jaar. De kunstmatige fotoshoot, video shoot is een aangenaam tijdverdrijf. Rood is de kleur van leven, vitaliteit, energie, kracht en passie. Negatieve associaties met rood zijn opdringen, agressie, macht, pijn en gevaar.
Deze video zou ik graag presenteren maart 2022 in het kader van de geplande kunsttentoonstelling rond Eden vanuit de dienst cultuur van de parochie.
Watuku (Wandelen Tussen Kunst te Gits) 2019
Op vraag van Wim de Cauter ontwikkelde ik een film met zijn 3 grote betonmolens als inspiratiebron. Zijn installatie werd ondersteund door mijn film.
Via een QR code konden de bezoekers de film bekijken op hun smartphone, iPhone.
Kleurplaten ontwikkeld voor de Spil Roeselare
https://www.despil.be/mediastorage/FSDocument/1756/14_mei_RSL_KUNST_kleurboek_site.pdf
Opdrachten videokunst
Voor de afdeling video maakte ik enkele montages rond “ lucht, lijn, wind ” De beelden zoeken, bewerken en voorzien van klank was voor mij een waar plezier : wat is boven, wat is onder, alles staat op zijn kop vandaag.
Monteren
Monteren met eigen beelden en deze van klasgenoten, een geheel zoeken, alles voorzien van geluiden is voor mij een leuk spel. Het tekort aan water in Vlaanderen circuleerde ook in mijn gedachten.
Deelname Kunst in de stad
Een initiatief van Stad Roeselare ism vzw Rauwkost.
https://www.facebook.com/100001987976839/posts/3161312870611614/
Projectfiche BOT Inhoud Een sculptuur bestaande uit opééngestapelde beenderen gepresenteerd op een sokkel van cortenstaal. Vorm Een rechtopstaande staaf met onderaan 3 horizontale staven bestaande uit opééngestapelde beenderen dit alles geëtaleerd op een sokkel van cortenstaal. Functie-doel De scultuur stelt een kapstok voor bestaande uit botten staande op een sokkel. BOT is de titel. BOT symboliseert onze link met het verleden, ons tijdsoverschrijdend mens-zijn. We kijken niet snel achterom al zou dat ons een universeel gevoel kunnen geven waar we moed uit putten. We staan nu zoveel verder met de wetenschap maar komen toch nog in dezelfde situatie terecht als 100 jaar geleden : dezelfde onzekerheid, dezelfde angst. Ons verleden mag op een sokkel van cortenstaal geplaatst worden.
Martin Vanloocke
Mooi werk . intersante bewegingen
Heidi Lein
Bij een eerste verkenning ben ik al heel erg onder de indruk! Ik neem zeker de tijd om alles te lezen en te bekijken. Hoop gauw in een expo uw werk te zien.